Nieuw-Zeeland, dag 228 t/m 333

13 mei

Afgelopen dagen was ik niet zo vriendelijk en niet in een goede stemming. Ik heb op acht banen gesolliciteerd en niemand reageert terug. Ik zit op mijn laatste geld maar wil niet naar huis. Aan de andere kant wil ik ook wel graag naar huis, omdat ik niet meer gemotiveerd ben om mezelf voor te stellen, mijn tas in te pakken en kamers te delen met negen anderen. Daarom heb ik besloten een dagje voor mezelf te nemen en mijn opties te bekijken.

Eerst heb ik samen met Henry ontbeten en ben ik daarna een wandeling gaan maken. Ik eindigde in een koffietentje om na te denken over mijn keuzes. Al snel besloot ik toch naar huis te gaan, met het idee dat ik ooit nog eens terugkom, want ik ben behoorlijk verliefd geworden op Nieuw-Zeeland. Ik heb verschillende vluchten bekeken en gezien dat morgen de goedkoopste dag is om te boeken, dus dat wordt mijn taak voor morgen.

Daarna heb ik Henry geappt en gevraagd wat hij aan het doen was. Hij wilde gaan lunchen en ik besloot mee te gaan. Terug in ons hostel hebben we wat gegeten en mijn besluit besproken (waarbij ik natuurlijk weer moest huilen). Daarna heb ik wat gelezen en nam hij me mee vintage shoppen om me op te vrolijken. Ik vond een Levi's broek voor 11 dollar en was helemaal blij.

Daarna hebben we een bestelling geplaatst bij Fergburger, de beste en bekendste burger van Queenstown. We hebben deze opgehaald en bij het meer gegeten. Vervolgens hebben we in ons hostel gechilld en de swing geboekt. Toen het donker werd, probeerden we nog de aurora te bekijken, maar helaas was er niks te zien deze avond. Uiteindelijk hebben we Netflix gekeken en zijn we lekker naar bed gegaan.

14 mei

Om 9.30 uur moesten we bij AJ Hackett zijn voor onze swing. We aten snel een ontbijtje en liepen ernaartoe. Daar kregen we een check-up, werden we gewogen en werd alles uitgelegd. Daarna gingen we de bus in voor een rit van 40/45 minuten. Boven op de berg aangekomen, werden we in een harnas gehesen en mochten we de brug oplopen richting het platform. Al snel was ik de eerste die aan de swing hing. Het was toch wel even spannend, haha. Ik hing daar, de man liet me naar de camera lachen en voordat ik kon lachen, drukte hij al op het knopje en viel ik naar beneden. Ik dacht dat ik het eng zou vinden, maar dat was helemaal niet zo. Ik vond het echt heel leuk en kan nu zeggen dat ik de grootste swing ter wereld heb gedaan ;) Daarna was het de beurt aan Henry, en hij vond het toch wel een beetje spannend.

Toen was het tijd om terug te gaan en daarna hebben we boodschappen gedaan voor de lunch. We aten wat en chillden even op de bank. Natuurlijk viel ik weer in slaap. Daarna was het voor mij tijd om de vlucht te boeken, wat natuurlijk weer wat tranen kostte. Vervolgens vermande ik mezelf en ging naar de kamer om te kijken waar Henry was. We besloten nog een keer naar de Queenstown Gardens te gaan en daarna boodschappen voor het avondeten te doen. Na ons rondje hebben we gekookt en ontmoette ik een meisje, Jana. We hebben nog even gekletst en samen gegeten.

15 mei

De laatste volle dag met Henry. We hebben allebei wat langer geslapen, daarna ons klaargemaakt en ontbeten. We maakten plannen voor de dag, maar al snel eindigden we weer met ons boek op de bank. Niet veel later waren we daar alweer klaar mee en besloten we de Queenstown Hill Track te doen. We hadden deze toch een beetje onderschat, waardoor een spijkerbroek niet de beste keuze was. Na 45/60 minuten bereikten we de top, wat het zeker waard was. We hebben daar even gezeten en daarna langzaam onze weg terug gemaakt. Beneden aangekomen was het al bijna 2 uur, dus zijn we bij Balls and Bangles gaan lunchen.

Daarna gingen we terug om te chillen, onze tassen in te pakken en onze Netflix-serie af te kijken. Ondertussen bespraken we de afgelopen weken en waren verbaasd over hoeveel we in zo'n korte tijd hebben gedaan en hoe anders het had kunnen lopen als we elkaar niet hadden ontmoet in Taupo.

Toen was het alweer tijd om te gaan koken, en dat moesten we snel doen, want om 8 uur hadden we gereserveerd bij de Below Zero Ice Bar. In de keuken kwam Jana ook langs en ik nodigde haar uit om mee te gaan naar de Ice Bar. Dat leek haar erg leuk. We aten snel, maakten ons klaar en gingen naar de bar. Daar kregen we uitleg en mochten we naar binnen. Het was toch wel anders dan gedacht, maar nog steeds erg leuk! We dronken een cocktail, dansten wat en maakten natuurlijk foto's. Toen kregen we het wel erg koud en zijn we teruggegaan. Henry en ik sloten niet aan bij de silent disco omdat we nog verder moesten inpakken en ik morgen vroeg op moest.

Na het inpakken keken we nog één aflevering en daarna ben ik lekker gaan slapen.

16 mei

Om 6.00 uur ben ik me gaan klaarmaken en toen maakte Henry een ontbijtje voor ons. Samen hebben we de laatste dingen verdeeld en uitgezocht. Om 7 uur moest ik richting de bus gaan, en Henry was zo lief om mee te gaan. Daar namen we afscheid van elkaar. In de bus koos ik een goede plek en vertrok naar Christchurch. De eerste stop was een korte plaspauze, en toen snel weer verder. Rond lunchtijd kwamen we aan bij Lake Tekapo en hier hadden we 45 minuten lunchpauze. Ik heb bij het meer gezeten en nog genoten van het uitzicht.

Terug in de bus hadden we nog twee kleine plaspauzes. Al deze stops waren plekken waar Henry en ik ook al gestopt waren met de camper, wat wel grappig was. In de bus heb ik vooral genoten van het uitzicht, muziek geluisterd en wat gelezen. Rond 16.15 uur kwam ik eindelijk aan in Christchurch en liep ik naar mijn hostel. Daar heb ik de laatste boodschappen gedaan, eten gemaakt en nog even met Henry gebeld. Net nadat ik had opgehangen, kreeg ik paniek omdat je blijkbaar een visum nodig hebt voor Australië als je overstap meer dan 8 uur is, en de mijne is 13 uur. In paniek probeerde ik een visum aan te vragen, maar het lukte niet en ik kon dit met niemand bespreken, behalve met Henry. Dus stuurde ik hem huilend (natuurlijk) een voice memo. Voor ik het wist, belde hij me en hielp hij me met mijn paniek, haha.

Daarna heb ik mijn tas goed ingepakt en gedoucht. Toen ben ik naar bed gegaan en heb nog even Netflix gekeken. Net voordat ik wilde gaan slapen, kwamen de meiden van mijn kamer binnen. Ze deden het licht aan en bleven nog een tijdje kletsen. Ondertussen was het al bijna 12 uur en wilde ik toch echt gaan slapen. Net voordat ik ging slapen, keek ik of mijn visum er was en die kwam net binnen. Dit maakte me een stuk geruster en ik kon gaan slapen.

17 mei

Om 1.30 ging mijn wekker. Tijd om me klaar te maken en mijn laatste spullen te pakken. Om 2.10 word ik opgehaald door de shuttle om naar Christchurch vliegveld te gaan. Vandaag begint mijn terugreis naar huis! Mijn vlucht om 6.00 gaat eerst naar Melbourne, waar ik een layover van 13 uur heb. Op het vliegveld duurde het behoorlijk lang voordat ik kon inchecken, en er was een probleem met de zelf check-in, wat nog meer tijd kostte. Uiteindelijk had ik nog een uurtje voordat mijn vlucht vertrok. Ik heb mijn blog bijgewerkt en gekeken naar dingen om te doen in Melbourne. Daarna was het tijd om te boarden.

Na een korte vlucht kwam ik aan in Melbourne. Ik wilde graag naar het centrum, maar een medewerker had me verkeerd begrepen en stuurde me direct naar de transfer. Hierdoor kon ik het vliegveld niet verlaten. Ik moest iemand van Air New Zealand vinden om me te helpen naar buiten te komen, wat erg lang duurde. Uiteindelijk was ik vergeten, en een vrouw wilde me niet helpen. Pas na hulp van de Australia Force kon ik eindelijk, na 3,5 uur wachten, Melbourne in! Ik heb eerst wat gegeten en ben toen rond gaan lopen. Ik heb verschillende dingen bezocht, zoals musea, muurschilderingen en het Skydeck. In de namiddag begon het hard te regenen, dus ben ik een uurtje eerder teruggegaan naar het vliegveld, waar ik iets na zes uur weer aankwam. Mijn tas werd opnieuw gecontroleerd, en ik was weer terug op de plek waar mijn dag begonnen was. Ik moest nog ongeveer drie uur overbruggen. In die tijd heb ik wat gegeten en daarna twee uur gebeld met Henry. Hij vertelde over de hike die hij had gedaan en dat ik net op tijd weg was, want nu sneeuwt het daar.

Het was tijd om te boarden. Voor deze vlucht had ik een stoel bij het raam geboekt, en daar was ik erg blij mee, want ik was doodmoe na slechts drie uur slaap en een hele dag in Melbourne. Eerst kregen we nog wat te eten, maar het smaakte echt niet lekker (normaal ben ik niet kieskeurig, maar ik heb geen idee wat dit was). Ik heb het begin van de film "Wonka" gekeken en ben toen gaan slapen. Toen ik wakker werd, zag ik dat we nog zeven uur te gaan hadden. Daar was ik blij mee, want dat betekende dat we over de helft waren. Ik vond dat ik nog wel langer kon slapen. Toen ik weer wakker werd, hadden we nog vier uur te gaan en kregen we net ontbijt. Dit heb ik opgegeten en vervolgens de rest van de film gekeken en wat muziek geluisterd.

18 mei

Toen was het tijd om te landen en het was hier 5 uur in de ochtend. Eerst heb ik mijn tas gecontroleerd en ben ik naar de wc gegaan. Daar heb ik schone kleding aangetrokken, mijn tanden gepoetst en mijn lenzen ingedaan. Dit zorgde ervoor dat ik me meteen een stuk beter voelde! Vervolgens heb ik gekeken of er al meer bekend was over mijn volgende vlucht. Toen zag ik tot mijn schrik dat ik nog tot 14.00 uur moest wachten, iets wat ik even niet had opgeslagen. Dit betekende dat ik een plekje moest zoeken om te zitten en te ontspannen.

Ik heb wat aan mijn blog gewerkt, veel gelezen en wat winkels bekeken. Daarna was het tijd om te eten. Ik vond ergens een soort ontbijt, wat eigenlijk als lunch aanvoelde, en heb daarna nog even geslapen. Na een tijdje werd ik wakker en ben ik naar de gate gegaan. Daar heb ik mijn boek uitgelezen en toen was het tijd om aan mijn laatste vlucht te beginnen.

Ik had mijn plekje gevonden en al snel begon de instructie en gingen we de lucht in. Ik begon in mijn nieuwe boek en daarna keek ik een film, "Anyone But You". Voor ik het wist kregen we alweer wat te eten. Na het eten heb ik wat muziek geluisterd en nog wat geslapen. Toen ik wakker werd, was het nog ongeveer 2 uur vliegen. In die tijd heb ik nog wat gelezen en wilde ik wat schrijven om mijn gedachten en keuzes van de afgelopen dagen op een rijtje te zetten.

In mijn notitieboekje vond ik ineens een briefje van Henry en dat vond ik echt superlief! Het was bijna tijd om te landen en ik was best zenuwachtig om weer terug te komen in Nederland. We konden snel het vliegtuig uit en ik stond bij de bagageband te wachten, wat een eeuwigheid leek te duren. Ondertussen was Nada aangekomen om mij op te halen. Samen hebben we wat gegeten op Schiphol en zijn toen doorgereden naar huis om iedereen te verrassen :)