Nieuw-Zeeland, dag 300 t/m 306

15 april

Gisteravond sprak ik met Henry af dat we vandaag een plan zouden maken om samen een stukje te reizen. Dus wat later op de ochtend namen we de bus naar de andere kant van Wellington. Daar is een bakkerij die door Michelle (iemand die ik in Bali heb leren kennen) werd aanbevolen, omdat ze daar normaal brood hebben in plaats van zoet tostibrood. Daarna zaten we aan het water om wat plannen te maken. Vervolgens liepen we langzaam terug naar het centrum en hebben we allebei onze weg terug naar onze hostels genomen. Daar heb ik gekookt en leerde ik Maya kennen. We hebben de rest van de avond gezellig in de keuken gekletst.

16 april

Na het ontbijt maakte ik me klaar voor vandaag. Het is de eerste dag alleen, want Max is weg en Henry is al naar het Zuidereiland. Ik begon met het afvinken van verschillende dingen op mijn lijstje. Als eerste bezocht ik de Botanische Tuinen. Het was een behoorlijk eind lopen, maar toen ik daar aankwam, bleek het echt groot te zijn, met verschillende tuinen vol bloemen, bijen en kruiden. Daarna liep ik naar een uitkijkpunt in de buurt en heb daar even gezeten. Vervolgens liep ik terug richting het centrum en langs de haven, waar ik het museum binnenliep. Er zijn verschillende delen in het museum waar je kunt rondlopen, maar deze keer koos ik voor het natuurgedeelte. Hier leerde ik over de dieren in Nieuw-Zeeland, de verschuiving van het land en over aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. Daarna ging ik terug naar mijn hostel en begon ik op tijd met mijn avondeten, want ik was helemaal vergeten te lunchen. In de keuken zat Maya, en ook Kira was daar, die op mijn kamer verblijft. Voor ik het wist, waren we allemaal aan het koken en hebben we de hele avond gezellig zitten kletsen.

17 april

Overdag ben ik nog een keer naar het museum gegaan, deze keer om het gedeelte over de oorlog te bekijken. Ik heb daar aardig wat tijd doorgebracht voordat ik terugging naar mijn hostel. Voor de lunch was Maya weer aanwezig en hebben we onze plannen voor het Zuidereiland besproken. Al snel besloten we om samen te gaan reizen.

's Avonds had ik afgesproken met Aurelia, een meisje dat me via Workaway een bericht had gestuurd om samen te reizen. Ik vond haar berichten een beetje vaag, dus vroeg ik Maya om mee te gaan. Gelukkig stemde ze ermee in. Het gesprek met Aurelia was echter erg ongemakkelijk. Ze zei niet veel en staarde ons diep aan wanneer we aan het woord waren. Na een half uur van ongemakkelijkheid stelde Maya voor om een ijsje te halen, maar zelfs dat maakte de situatie niet minder ongemakkelijk. Ik besefte al snel dat dit niet de persoon was om mee te reizen.

Terug in ons hostel nodigde Kira ons uit om naar een bar te gaan waar verschillende bands speelden. Daar hebben we lekker onbeschaamd gedanst met haar en Liam. De bar sloot al om 11 uur, dus zijn we in de lounge gaan zitten. Plotseling ging het brandalarm af en stonden we om 00.15 uur buiten te wachten. Binnen 5 minuten stonden er 2 brandweerwagens voor ons hostel en gingen er 7 brandweermannen naar binnen. Rond 1 uur mochten we weer naar binnen omdat het vals alarm was. Buiten ontmoetten we Jules, die ook aansloot in de lounge. We hebben daar nog een tijdje gekletst en plotseling was het al bijna half 4 en besloten we om naar bed te gaan.

18 april

Een beetje uitslapen vanochtend en toen snel mijn tas inpakken, want vandaag vertrek ik naar het Zuidereiland!! Met het groepje van gisteravond hadden we afgesproken om te gaan suppen in de haven, dus snel een ontbijtje en toen die kant op. Maar al snel bleek er te veel wind te zijn en werd het afgelast. Toen besloten we maar gewoon te gaan zwemmen en van de trap in het water te springen. Daarna hebben we wat rondgelopen om de omgeving te verkennen en zijn we terug naar het centrum gegaan voor de lunch, en ja hoor, nog meer pasta, alsof we daar niet genoeg van hebben gegeten ;) Daarna snel omkleden en douchen en door naar de veerboot. Bij aankomst konden we onze tassen afgeven en moesten we even wachten. We bleken een van de eersten te zijn en hadden daarom een goede plek helemaal vooraan bij het raam. Deze tocht zou best wel even duren, dus al snel schoven we onze stoelen tegen elkaar zodat we allebei konden liggen en een dutje konden doen. Toen we wakker werden, ging de zon langzaam onder en kleurde de lucht helemaal roze, wat samen met de bergen echt heel mooi was. We waren het er allebei over eens dat het Zuidereiland echt veel mooier is. De anderen sloten zich aan bij het buffet, maar wij hadden daar geen geld voor dus hebben we genoten van de rijst en pasta die we al een paar dagen aan het eten waren. Na een lange rit zijn we eindelijk aangekomen in Picton en hier blijven we een nacht omdat de bus van Picton naar Nelson maar één keer per dag gaat. Toen we hier aankwamen, waren we een beetje in shock van hoe het hostel eruitzag. Het was een rommeltje en de slaapzaal leek wel een grote kinderkamer, met allemaal dekens van SpongeBob, Disney en dieren, gekke schilderijen en nog veel meer random items.

19 april

Gisteren sprak ik af met Maya om te gaan hitchhiken naar Nelson. De bus is vrij prijzig en de rit is niet al te lang. Aangezien er veel mensen zijn die die kant op gaan, besloten we het een kans te geven. We kregen een bord van de vrouw in ons hostel en gingen naar de rotonde waar iedereen langskomt. Al snel stopte er een jongen die naar Spring Creek ging. We stapten in omdat dit al een eind de goede kant op was. Hij stopte bij een tankstation en voordat we het wisten was er een man die ons nog verder kon brengen. Hij nodigde ons uit voor een boottocht, maar dat zou betekenen dat we daar zouden overnachten, dus dat hebben we maar niet gedaan. Toen we uitstapten, hadden we nog niet eens ons bord omhoog kunnen houden of er stopte al een campervan die ons mee wilde nemen naar Nelson. Dit was nog een rit van 1,5 uur. Eenmaal daar zochten we een hostel en maakten we daar lunch. Daarna liepen we wat rond en bedachten we een plan voor de komende dagen. Na het avondeten zagen we Henry weer en gingen we naar een bar waar live muziek was, een aanrader van ons hostel. Daarna belandden we in een nogal vreemde club waar iedereen verkleed was. We hebben daar weer lekker schaamteloos gedanst en zijn daarna teruggegaan naar ons hostel.

20 april

Na het ontbijt hadden we afgesproken om ergens met Henry te ontmoeten en wilden we gaan hitchhiken naar Abel Tasman voor een wandeling. De shuttle was echt heel erg duur en dat wilden wij niet betalen, dus besloten we het een kans te geven. Al snel stopte er een man die ons ver kon brengen en hij gaf ons nog veel tips voor Abel Tasman. Het dorpje waar hij ons afzette, lag nog een half uurtje van het nationaal park vandaan. Voordat we het wisten, stopte er een koppel in een campervan die ons wel mee wilde nemen, maar alleen als we op hun bed gingen zitten. Dit was een grappige ervaring, vooral omdat de vrouw Nederlands was en de man Duits, net als wij. Aangekomen bij Abel Tasman begonnen we aan een korte wandeling en stopten we daarna op een strand om even te zwemmen, maar het water was heel erg koud. We lunchten met zelfgemaakte pindakaas- en jam-broodjes en maakten toen een wandeling terug. Ondertussen was het al 5 uur en wilden we terug gaan. Op de parkeerplaats waren twee vrouwen die ons wel wilden meenemen en ze konden ons afzetten bij een supermarkt halverwege. Daar hadden we een gesprek over wijn, omdat ze een wijntour in Frankrijk gaan doen. Toen ze terugkwamen van boodschappen doen, gaven ze ons een fles wijn, echt superlief! Onze tweede lift was een jongen die in Nelson woonde, dus hij kon ons helemaal terugbrengen. Hij was ook nog zo aardig om ons af te zetten bij ons hostel zodat we onze tassen konden pakken, en vervolgens bracht hij ons naar ons nieuwe hostel.

Daarna hebben we gekookt en genoten van de fles wijn die we hadden gekregen, en vervolgens zijn we met z'n drieën een Netflix-serie gestart voordat we naar bed gingen.

21 april

Om 7 uur was het plan om te vertrekken en opnieuw te liften richting Abel Tasman om daar de grote hike te doen. Maar toen we wakker werden, waren we nog zo moe dat we besloten terug te slapen tot 8 uur. Dit werd uiteindelijk 9.30 uur. Snel klaargemaakt en op weg gegaan naar de plek waar we zouden gaan liften. Het duurde even voordat we een lift hadden, maar toen stopte er een moeder en dochter die ons wel een stuk verder wilden brengen. Eenmaal daar aangekomen, pikte al snel een ander koppel ons op die ons nog verder wilde brengen. Op de laatste stop waren we nog maar 15 minuten verwijderd van het nationaal park en was er weer een ander koppel dat ons graag wilde brengen. We hebben daar een andere hike gedaan dan gisteren en zijn op verschillende stranden gestopt om even te drinken of te eten. Opnieuw genoten we van onze geweldige pindakaas- en jam-broodjes. Ondertussen waren we bijna aan de andere kant van het park en moesten we snel terug voordat het te donker zou worden en we misschien niet meer terug zouden kunnen komen. Op de parkeerplaats was er een jongen die ons wel tot aan de grote weg wilde brengen, en al snel pikte een meisje ons daar op die ons verder kon brengen. Ze zette ons af bij een tankstation, waar een vrouw en haar ouders ons verder konden brengen. Ze hoefde helemaal niet naar Nelson, maar ze brachten ons helemaal tot aan ons hostel omdat ze het te spannend vond om ons alleen achter te laten in de avond. Terug in ons hostel hebben we gedoucht, gekookt en vervolgens onze serie verder gekeken.